Základní informace
| Kód výrobku | mir481305 |
| Hmotnost | 0.41 kg |
| Ean: | 5901461813053 |
| Měřítko | 1:48 |
| Datum přidání do katalogu: | 11.1.2007 |
| Odkazy | PZL.23-Karas |
| Výrobce | Mirage-Hobby
Mirage Hobby Tyniecka 36 02-621 Warszawa Polsko |
| Odpovědný subjekt | Mirage Hobby Tyniecka 36 02-621 Warszawa Polsko |
Od jesieni 1932 powstały trzy prototypy oznaczone symbolami: PZL - 23/I, PZL - 23/II i PZL - 23/III. Badania wytrzymałościowe i statyczne PZL - 23/I zakończono w drugiej połowie 1933 r. Prototyp wzbił się w powietrze pod koniec 1934 r. W kolejnych wersjach doświadczalnych dokonywano wielu poprawek takich jak: likwidacja wibracji tylnej części kadłuba i usterzenia wysokości, wzmocnienie konstrukcji płata, poprawa widoczności z fotela pilota poprzez zwiększenie przeszklenia kabiny, opuszczenia o 10 cm miejsca mocowania silnika, zastosowanie nowego pierścienia o mniejszym współczynniki Cx, zlikwidowano w kadłubie komorę bombową, przenosząc wyrzutniki pod skrzydła i pod kadłub i wiele innych. Łącznie wprowadzono ponad 100 zmian i usunięto kilkaset usterek. Wersję wzorcową pod nazwą PZL - 23 Karaś A wprowadzono do produkcji (od połowy 1935 r.) w liczbie 40 szt. w nowym zakładzie PZL WP-1 (Podlaskie Zakłady Lotnicze - Wytwórnia Płatowców nr 1) i sukcesywnie wchodziły one do uzbrojenia 1 Pułku Lotniczego oraz eksportowane były do Bułgarii. Podczas eksploatacji tego samolotu pojawiały się nowe usterki (m.in. zbyt słaby silnik, osiąganie małego pułapu z pełnym uzbrojeniem, mała skuteczność skrzeli itd.). W wyniku likwidacji tych usterek, powstała druga wersja samolotu PZL - 23 Karaś B. Miał on mocniejszy silnik (Bristol Pegasus VIII o mocy 680 KM, zlikwidowano skrzela, wprowadzono ulepszone wyprofilowanie przejścia pomiędzy stykiem kadłuba i skrzydła). Umowa z PZL opiewała na wyprodukowanie 210 samolotów w wersji B. Od jesieni 1936 r. zaczęto je dostarczać do pułków lotniczych. W drugiej połowie lat 30-tych, samolot PZL - 23 B Karaś stał się podstawowym samolotem liniowym, natomiast Karasie w wersji A wycofano do szkolnictwa. Pełniąc służbę w Polskim Lotnictwie Wojskowym, Karasie wykorzystano w kilku większych akcjach. W 1937 r. dywizjon Karasi B z 1 P.L. wykonał pokazowe ostre bombardowanie małej stacji kolejowej na linii Chełm - Brześć n/B. Kilka dywizjonów liniowych skoncentrowano na lotnisku Wilno - Porubanek w ramach demonstracji siły wobec sąsiadującej Litwy, natomiast w październiku 1938 r. kilkanaście Karasi z różnych pułków stacjonowało na lotnisku w Aleksandrowie, zabezpieczając zajęcie Zaolzia. Zgodnie z zasadami użycie Karasi, przeznaczano je do wykonywania zadań interwencyjnych. W kampanii wrześniowej wykonywały one niektóre zadania bojowe i rozpoznanie z powietrza. Samoloty wchodzące w skład eskadr armijnych, Karasie bombardowały kolumny pancerne, wykonywały dalekie rajdy rozpoznawcze, na terytoria Niemiec, Słowacji i Prus Wschodnich. Pierwszym zbombardowanym obiektem na terytorium przeciwnika była fabryka w rejonie Oławy oraz bombardowano obiekty strategiczne na terenie Prus Wschodnich. Duża liczba wykonywanych zadań spowodowała ok. 90% straty w samolotach. Ogółem w kampanii wrześniowej zestrzelono 112 Karasi, a do Rumunii ewakuowano zaledwie 11 maszyn (trzy z 31 eskadry i osiem z 24 eskadry rozpoznawczej). Oprócz tego, w Rumunii znalazło się 30 Karasi w wersji "A" z CWL - 1 (przekroczyły granice w dniu 16.09 1939 r.). Po włączeniu Rumunii do "Paktu Trzech", w internowanych Karasiach wymieniono uzbrojenie na niemieckie i sformowano z nich eskadrę rozpoznawczą i szkolno-treningową. Rumunie używali Karasi na froncie wschodnim. Ostatni Karaś wykorzystywany był w Rumunii do 1946 r., jako holownik celu powietrznego.
Stáhněte si produktový katalog Mirage Hobby ve formátu PDF
Od podzimu 1932 byly postaveny tři prototypy, označené symboly: PZL - 23/I, PZL - 23/II a PZL - 23/III. Pevnostní a statické zkoušky PZL - 23/I byly dokončeny v druhé polovině roku 1933. Prototyp vzlétl koncem roku 1934. V následujících experimentálních verzích bylo provedeno mnoho vylepšení, např.: odstranění vibrací zadní části trupu a výškové ocasní plochy, zesílení konstrukce draku, zlepšení viditelnosti ze sedadla pilota zvětšením zasklení kabiny, snížení místa uložení motoru o 10 cm, použití nového prstence s nižším koeficientem Cx, komora pumy v byl odstraněn trup, přesunuty katapulty pod křídla a pod trup a mnoho dalších. Celkem bylo provedeno přes 100 změn a opraveno několik stovek chyb. Modelová verze pod označením PZL - 23 Karaś A byla zavedena do výroby (od poloviny roku 1935) v počtu 40 kusů v novém závodě PZL WP-1 (Podlaskie Zakłady Lotnicze - Wytwórnia Płatowców No. 1) a postupně vstoupila do výzbrojí 1. leteckého pluku a byly vyvezeny do Bulharska. Během provozu tohoto letounu se objevily nové závady (včetně příliš slabého motoru, dosažení malé výšky s plnou výzbrojí, malá účinnost žáber atd.). V důsledku odstranění těchto závad vznikla druhá verze letounu PZL - 23 Karaś B. Měla výkonnější motor (Bristol Pegasus VIII s 680 HP, odstraněny žábry, vylepšené profilování přechodu mezi trupem a křídlo bylo představeno). Smlouva s PZL zněla na výrobu 210 letounů ve verzi B. Na podzim 1936 se začaly dodávat leteckým plukům. Ve druhé polovině 30. let se letouny PZL - 23 B Karaś staly letouny základní řady, zatímco verze A Karasie byla stažena pro výuku. Během služby v polském vojenském letectví byl Karas použit v několika větších akcích. V roce 1937 provedla peruť Karasi B od 1 PL ukázkové ostré bombardování malého nádraží na trati Chełm - Brest n/B. Několik liniových perutí bylo soustředěno na letišti Vilnius - Porubanek v rámci demonstrace síly proti sousední Litvě, zatímco v říjnu 1938 byl na letišti v Aleksandrówě umístěn asi tucet Karasů z různých pluků, kteří zajišťovali dobytí Zaolzie. Podle pravidel bylo použití Karasi určeno pro plnění zásahových úkolů. V zářijovém tažení plnili některé bojové úkoly a vzdušný průzkum. Letouny zařazené do armádních perutí bombardovaly obrněné kolony a prováděly dlouhé průzkumné nálety na území Německa, Slovenska a východního Pruska. Prvním zařízením, které bylo bombardováno na území nepřítele, byla továrna u Oławy. Strategické objekty ve východním Prusku byly bombardovány. Velké množství provedených úkolů mělo za následek cca 90% ztráty na letounech. Celkem bylo v zářijovém tažení sestřeleno 112 Karasi a do Rumunska bylo evakuováno pouze 11 strojů (tři z 31. perutě a osm z 24. průzkumné perutě). Kromě toho bylo v Rumunsku 30 Karasi ve verzi A s CWL - 1 (hranice překročili 16. září 1939). Po začlenění Rumunska do Paktu tří byl internovaný Karas vyměněn za německé zbraně a byla vytvořena průzkumná a výcviková letka. Rumuni použili Karasi na východní frontě. Poslední Karas byl používán v Rumunsku až do roku 1946 jako vzdušný cílový vlečný člun. Technické údaje (verze B): délka: 9,68 m, rozpětí: 13,95 m, výška: 3,3 m, maximální rychlost: 319 km/h, rychlost stoupání: 6,7 m/s, praktický dostup: 7300 m, maximální dolet: 1260 km, výzbroj: pevná - 2 kulomety Vickers F ráže 7,7 mm, 1 kulomet wz.33 ráže 7,92 mm, podvěsný - až 700 kg pum.
Chyba v popisu? Nahlásit problém
...